25 واقعیت تقریباً باورنکردنی در مورد کهکشان راه شیری

2 4,958 زمان تقریبی مطالعه 7 دقیقه

25 واقعیت تقریباً باورنکردنی در مورد کهکشان راه شیری - گرین لیست — هر ستاره ای که در شب می بینید عضوی از کهکشان راه شیری است. با این حال، اگر در زمستان به جسم تار بالای سر خود نگاه کنید، تقریباً به اندازه زاویه ماه کامل، دسته‌ای از ستاره‌ها را در خارج از کهکشان راه شیری مشاهده می‌کنید که تعداد آنها از کهکشان راه شیری بیشتر است.

راهنمای مطالعه

هر ستاره ای که در شب می بینید عضوی از کهکشان راه شیری است.

با این حال، اگر در زمستان به جسم تار بالای سر خود نگاه کنید، تقریباً به اندازه زاویه ماه کامل، دسته‌ای از ستاره‌ها را در خارج از کهکشان راه شیری مشاهده می‌کنید که تعداد آنها از کهکشان راه شیری بیشتر است.

کهکشان آندرومدا نام دارد.

بدون تلسکوپ، نمی توان گفت که از ستاره های منفرد تشکیل شده است.

فقط شبیه یک پچ فازی به نظر می رسد.

با این حال، چیزی که همه چیز را کمی ناامیدکننده می کند این است که طبق برآوردهای علمی، کهکشان راه شیری ما در حدود 4.5 میلیارد سال آینده با کهکشان آندرومدا برخورد خواهد کرد.

و همانطور که احتمالاً متوجه شدید، این اصلاً خوب نخواهد بود.

اما نگران نباش! ما می توانیم به شما تضمین دهیم که 4.5 میلیارد سال دیگر قطعاً مرده خواهید بود.

بنابراین، به جای غمگین شدن از اتفاقاتی که در 4.5 میلیارد سال دیگر رخ می دهد، چرا 25 حقیقت تقریباً باورنکردنی درباره کهکشان راه شیری را نمی خوانید و خود را در مورد “خانه مشترک” زیبای ما آموزش نمی دهید؟

کهکشان راه شیری به قدمت خود کیهان است

دانشمندان معتقدند کهکشان راه شیری یکی از قدیمی ترین کهکشان های جهان است.

حدود 13.6 میلیارد سال پیش شکل گرفته است و تقریباً به اندازه خود جهان است که حدود 13.7 میلیارد سال پیش شکل گرفته است.

نام کهکشان راه شیری باستانی است

در اساطیر یونان، کهکشان راه شیری زمانی ایجاد شد که هرا شیر خود را در حین شیردهی هراکلس (هرکول) بود.

همچنین به عنوان جاده کوه المپوس یا مسیر خرابی ساخته شده توسط ارابه هلیوس (خورشید) توصیف شده است.

از کهکشان های دیگر ساخته شده است

کهکشان راه شیری برای اینکه به اندازه و شکل فعلی خود برسد، در طول تاریخ کهکشان های دیگر را مصرف کرده است.

کهکشان ما در حال حاضر با افزودن ستارگان کهکشان کوچکتر به مارپیچ خود در حال مصرف کهکشان کوتوله بزرگ Canis Major است. (در مورد اشتها صحبت کنید!)

سرعت های غیر قابل تصور

منظومه شمسی ما با سرعتی در حدود 827000 کیلومتر در ساعت (514000 مایل در ساعت) به دور مرکز کهکشان می چرخد.

برای درک مفهوم واقعی این اعداد، به خاطر داشته باشید که جسمی با این سرعت می تواند در کمتر از سه دقیقه به دور استوای زمین بپیماید.

واقعا گرد و غبار و گازدار است

اگرچه کهکشان شیری ممکن است برای ناظران عادی شبیه به آن نباشد، کهکشان راه شیری پر از غبار و گاز است.

این ماده 10 تا 15 درصد از ماده درخشان در کهکشان ما را تشکیل می دهد و بقیه آن ستاره ها هستند.

کهکشان ما تقریباً 100000 سال نوری وسعت دارد و ما فقط می‌توانیم حدود 6000 سال نوری از دیسک را در طیف مرئی ببینیم.

با این حال، زمانی که آلودگی نوری قابل توجه نیست، حلقه غبارآلود کهکشان راه شیری را می توان در آسمان شب تشخیص داد.

تعداد نامشخص ستاره

چند ستاره در کهکشان راه شیری وجود دارد؟

تا به حال به این موضوع فکر کرده ای؟

حتی اخترشناسان بر سر بهترین راه برای محاسبه این موضوع بحث می کنند.

تلسکوپ‌های آن‌ها فقط درخشان‌ترین ستاره‌های کهکشان ما را می‌بینند و بسیاری از آنها توسط گاز و غبار پنهان شده‌اند.

با این حال، چیزی که آنها به درستی می دانند این است که به معنای واقعی کلمه میلیاردها ستاره دیده نشده در آنجا وجود دارد.

بنابراین، وقتی در شب به کهکشان راه شیری نگاه می کنیم، تنها حدود 0.0000025 درصد از صدها میلیارد ستاره کهکشان را می بینیم.

کوتوله های سرخ: رایج ترین ستاره در کهکشان راه شیری

رایج ترین ستاره های کهکشان کوتوله های قرمز هستند.

کوتوله قرمز دقیقا چیست؟ این یک ستاره خنک تقریبا یک دهم جرم خورشید است.

زمانی که تصور می شد برای سیارات بالقوه دارای حیات نامناسب هستند، کوتوله های قرمز اکنون مظنون بالقوه محسوب می شوند.

فرایند ابرنواختر

کهکشان راه شیری همیشه در حال از دست دادن ستاره ها از طریق ابرنواخترها است.

ستاره شناسان دقیقا چه چیزی را به عنوان ابرنواختر توصیف می کنند؟

خوب، این همان چیزی است که آنها به فرآیندی می گویند که در آن یک انفجار بزرگ در پایان چرخه زندگی یک ستاره رخ می دهد، که تقریباً تمام جرم آن را حذف می کند.

راه شیری از انواع مختلفی از انرژی تشکیل شده است

نور مرئی تنها یک شکل از انرژی است.

ما این را مستقیماً از ستارگان و دیگر اجرام کهکشان راه شیری دریافت می کنیم.

کهکشان ما همچنین از انواع دیگری از انرژی مانند نور فروسرخ، امواج رادیویی، پرتوهای گاما، ماده تاریک و اشعه ایکس تشکیل شده است.

ما توسط هاله ای تاریک احاطه شده ایم

کهکشان راه شیری هاله ای از ماده تاریک دارد که بیش از 90 درصد جرم آن را تشکیل می دهد.

این بدان معناست که تمام آنچه که می‌توانیم ببینیم، حتی با تلسکوپ، کمتر از 10 درصد از جرم کهکشان ما است. بقیه تاریکی است.

کهکشان راه شیری حباب های غول پیکری در مرکز خود دارد

بر اساس تحقیقات اخیر منتشر شده در نیچر، مشاهدات جدید مرکز کهکشانی، یک جفت حباب غول پیکر را در مرکز کهکشان راه شیری نشان داده است که گسیل های رادیویی منتشر می کند.

حباب ها از سیاهچاله به سمت بیرون کشیده می شوند و در جهت مخالف به فضا امتداد می یابند.

لوب های دوقلو شبیه دو نیمه ساعت شنی هستند که سیاهچاله در کمر آن قرار دارد.

انسان در مقابل کهکشان راه شیری

خورشید و منظومه شمسی ما از زمان تولد منظومه شمسی در حدود 4.6 میلیارد سال پیش، کمتر از 20 بار به دور کهکشان چرخیده اند.

تحت تأثیر قرار نگرفته اید؟ این یکی را امتحان کنید: از زمان پیدایش انسان، 1/1250 انقلاب کرده است.

کهکشان های کوچک به دور کهکشان راه شیری می چرخند و گاهی اوقات با آن برخورد می کنند

به گزارش رصدخانه جنوبی اروپا، هنگامی که فردیناند ماژلان، کاشف پرتغالی در قرن شانزدهم از نیمکره جنوبی عبور کرد، او و خدمه‌اش جزو اولین اروپایی‌هایی بودند که در مورد خوشه‌های دایره‌ای از ستارگان در آسمان شب گزارش دادند.

این خوشه ها در واقع کهکشان های کوچکی هستند که به دور راه شیری ما می چرخند، درست مانند سیاراتی که به دور یک ستاره می چرخند.

بنابراین، ستاره شناسان تصمیم گرفتند که آنها را ابرهای کوچک و بزرگ ماژلانی به نام فردیناند ماژلان نامگذاری کنند.

کهکشان راه شیری در حال حرکت است

کهکشان راه شیری، همراه با هر چیز دیگری در جهان، در فضا در حال حرکت است.

زمین به دور خورشید، خورشید به دور کهکشان راه شیری و کهکشان راه شیری به عنوان بخشی از “گروه محلی” حرکت می کند.

در همین حال، گروه محلی نسبت به تابش پس‌زمینه مایکروویو کیهانی (CMB) (معروف به تشعشع باقی مانده از انفجار بزرگ) در حال حرکت است.

کهکشان راه شیری پر از گریس سمی است

چرخش در فضای عمدتا خالی بین ستارگان در کهکشان ما یک دسته چربی کثیف است.

مولکول های روغنی و آلی که به عنوان ترکیبات کربن آلیفاتیک شناخته می شوند در انواع خاصی از ستارگان تولید می شوند و سپس به فضای بین ستاره ای نشت می کنند.

(و ما فکر می کردیم که ما تنها کسانی هستیم که ترکیبات کثیف را به جو نشت می کنیم.)

“ضخیم” به عنوان یک ورق کاغذ

بیایید تصور کنیم که کهکشان راه شیری به اندازه قطر فریزبی است، خوب؟

آیا می توانید حدس بزنید ضخامت آن در این مورد چقدر خواهد بود؟ باور کنید یا نه، ضخیم تر از یک ورق کاغذ نخواهد بود.

کهکشان راه شیری هم مارپیچ و هم میله ای است

دو سوم کهکشان های موجود در جهان شناخته شده مارپیچی هستند.

در حال حاضر، دو سوم از آنها ممنوع است.

بنابراین، در واقعیت، کهکشان راه شیری هر دوی این جعبه ها را مشخص می کند و آن را به یکی از رایج ترین طرح های کهکشان تبدیل می کند.

هیچ کس نمی داند کهکشان راه شیری چقدر وزن دارد

ستاره شناسان هنوز مطمئن نیستند که کهکشان ما دقیقا چقدر وزن دارد.

در حال حاضر، تخمین ها از 700 میلیارد تا 2 تریلیون برابر جرم خورشید ما متغیر است.

درک بهتر کار آسانی نیست. به گفته کارشناسان، بیشتر جرم کهکشان راه شیری، شاید 85 درصد، به شکل ماده تاریک است که نوری از خود ساطع نمی کند و بنابراین مشاهده مستقیم آن غیرممکن است.

اعتقاد بر این است که مرکز اصلی یک سیاهچاله است

مرکز کهکشان راه شیری دارای نیروی گرانشی قدرتمندی است که دانشمندان معتقدند سیاهچاله است.

برای این موضوع، آنها حتی این سیاهچاله را با نام جذاب Sagittarius A* تعمید دادند.

اخترشناسان بر این باورند که وزن این سیاهچاله به اندازه 4 میلیون خورشید ما در کنار هم است. فقط عجب!

این بخشی از “ابرخوشه باکره” است

کهکشان راه شیری به همان اندازه که بزرگ است، بخشی از یک ساختار کهکشانی حتی بزرگتر است.

نزدیکترین همسایگان ما شامل ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک و کهکشان آندرومدا، نزدیکترین کهکشان مارپیچی به کهکشان راه شیری است.

همراه با حدود 50 کهکشان دیگر، کهکشان راه شیری و اطراف آن خوشه ای به نام گروه محلی را تشکیل می دهند که به نوبه خود بخشی از حتی بزرگتر ابرخوشه سنبله است.

دموکریتوس اولین کسی بود که پیشنهاد کرد کهکشان راه شیری از ستارگان ساخته شده است

فیلسوف یونانی باستان دموکریتوس که از حدود 460 تا 370 قبل از میلاد می زیست، اولین فرد شناخته شده ای بود که پیشنهاد کرد کهکشان راه شیری از ستارگان ساخته شده است.

گالیله (1564-1642) اولین کسی بود که در سال 1610 با کمک تلسکوپ خود نوار نور را به تعداد ستارگان منفرد شناسایی و تشخیص داد.